Week 11/12: Cambodja & Vietnam

Dag lieve allemaal,

Daar is 'ie dan: weer een blogje! Er zijn al weer ruim twee weken voorbij gevlogen. Ik heb zoveel gedaan, dat ik gewoon geen tijd vond om mijn blog te schrijven. Of liever gezegd, geen tijd wilde maken voor mijn blog.. Er is zoveel te doen hier! En de tijd vliegt: over 2,5 week zit ik weer op de bank bij mijn lieve ouders en broer in Nuenen! Dit zal dan ook mijn een na laatste blog zijn.

Ik eindigde de vorige keer (zaterdag 11 mei) in Sihanoukville, Cambodja. Esther en ik rolden om een uur of zes het internetcafe uit om een hapje te gaan eten. Vervolgens namen we de tuk tuk naar Otres Beach, een strand 4km van het centrum van Sihanoukville. Nadat we onderweg even stil stonden (de tuk tuk driver had niet genoeg benzine in zijn tuk tuk gegooid!), checkten we in bij Done Right. Na nog even gelezen te hebben, gingen we lekker slapen.

De dag erna werden we wakker met de tikkende regen op ons dak. We bleven daarom nog even lekker liggen. Gelukkig klaarde het tegen de middag op en gingen we lekker relax aan het strand liggen. Op gegeven moment kwam er een Cambodiaanse tourverkoper langs. We wilden nog naar het National Park dus dat kwam goed uit. We boekten de tour voor de dag erna. Hij was nogal onder de indruk van mij en dus kreeg ik een kus op mijn wang en toen was ie helemaal verliefd zei hij whaha..

Maandag werden we al vroeg opgehaald met de motorbike door mijn aanbidder en een andere gast. We hadden een ontbijtje aan het strand en vertrokken vervolgens met de bus naar het National Park. Met een boot gingen we vervolgens door de mangroves. Mooi om te zien! We zagen mensen vissen met hun blote handen. Uiteindelijk kwamen we bij een mooi strand waar Esther hele mooie schelpen vond. Toen liepen we zo'n halfuur door de bush bush en kwamen we bij een ander mooi strand waar we lunchten. Toen was het tijd om weer terug te gaan met de boot. Terug op Otres Beach chillden Esther en ik bij een strandtent en aten we daarna heerlijk Italiaans bij een leuk tentje. Ik las het boek 'First they killed my father' uit, een boek over de periode van de Khmer Rouge, beschreven door een destijds 5-jarig meisje. 

De dag erna ging de wekker wederom vroeg want Esther en ik zouden de kust verruilen voor de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh. Rond 14:00 kwamen we aan bij Sunday Guesthouse. We bezochten de Russian Market waar ik mijn Cambodiaanse armbandje (ik heb er inmiddels een van ieder land waar ik een langere tijd ben geweest), een ketting en een portemonnee kocht. 's Avonds keken we de film 'The Killing Fields' in het guesthouse. 

Woensdag vertrokken we met de tuk tuk naar The Killing Fields of Choeung Ek. Hier zijn tijdens de Khmer Rouge periode duizenden Cambodianen geexecuteerd. Je kreeg een audiotour en hoorde op die manier over de verschrikkingen die zich hier hebben afgespeeld. We zagen onder andere massagraven met vele armbandjes om de omheining die bezoekers daar hebben achter gelaten als teken van respect. Ook zagen we kleding en botten van de overledenen, en the killing tree, een boom waar tegen baby's dood werden geslagen. Afschuwelijk! Er was ook een 'magic tree' waarin speakers zaten waar muziek uit kwam om het geschreeuw van de mensen die vermoord werden te smoren. Onvoorstelbaar wat zich op deze plek heeft afgespeeld! Er is een groot monument geplaatst op het terrein in de vorm van een stupa met 17 verdiepingen ter herinnering aan de dag dat de Khmer Rouge Phnom Penh binnen viel, 17 april 1975. Op iedere verdieping liggen schedels, botten of kleding van de overledenen. Heel indrukwekkend! Het is heel moeilijk te bevatten wat er hier slechts zo'n 40 jaar geleden allemaal is gebeurd. Na de Killing Fields gingen we naar de Tuol Sleng gevangens, S-21. Hier hebben zo'n 17.000 mensen gevangen gezeten tijdens de Khmer Rouge periode, mensen die in opstand kwamen tegen het regime of geleerd waren of eerder voor de vroegere regering hebben gewerkt. Hier moest de Khmer Rouge niets van hebben. Ook dit was heftig! Slechts zeven mensen hebben de gevangenis overleefd. Twee daarvan zijn nog werkelijk in leven en waren de dag dat wij er waren ook aanwezig in de ex-gevangenis om hun boek te verkopen. We zagen de gevangenissen en vele foto's van de gevangenen. Zelfs jonge kinderen hebben hier de meest gruwelijke dingen meegemaakt. Dat vond ik echt heel moeilijk om te zien. Hoe kun je dat zulke jonge, onschuldige kinderen aan doen!? Na de lunch begon het keihard te regenen, dus Esther en ik besloten de pagoda die we eigenlijk nog wilden bezoeken, te skippen. 's Avonds namen we de tuk tuk om nog even een drankje te doen in Equinox. De tuk tuk kon het alleen totaal niet vinden, waardoor we een gratis sight seeing tour kregen en zo het Independence Monument nog zagen. Uiteindelijk had hij het dan toch gevonden. We dronken heerlijke rode wijn en proosten op een leuke tijd samen. De dag erna zouden we namelijk afscheid nemen; Esther ging naar Siem Reap en ik naar Ho Chi Minh City in Vietnam.

Nadat ik Esther een dikke knuffel had gegeven, stapte ik in de bus richting Ho Chi Minh City. Bij de grens moest iedereen de bus uit voor een aantal stempels en moesten we onze bagage laten checken. Vervolgens kwamen we rond 15:00 in Ho Chi Minh aan. Ik ontmoette al snel drie meiden: de Oostenrijkse Steph, de Duitse Sophie en de Engelse Emma. Met zijn vieren konden we in een kamer slapen, chill!   Na een frisse douche gingen we het centrum in op een hapje te eten. Het regende pijpenstelen, dus we renden een van de eerste restaurantjes binnen die we zagen. Gezellig met zijn vieren! Vervolgens maakten we nog een wandeling door de Backpackers area en namen we een mango fruitshake bij een of ander tentje. Iedereen was lekker moe, dus we gingen op tijd terug naar de kamer om te gaan slapen.

Vrijdag liepen we lekker uitgeslapen richting de markt. We gingen op zoek voor slippers voor Emma die ze uiteindelijk wist te vinden en ik kocht een hele mooie neppe Mulberry schoudertas. Toen vervolgden we onze weg richting de Notre Dame. Ik had de kaart in handen en fungeerde als gids, wat me prima afging aldus de andere meiden. Onze volgende stop was het War Remnants Museum. Buiten stonden een hoop oorlogsvliegtuigen en tanks. In het museum waren vooral veel foto's te zien, o.a. van kinderen tijdens de oorlog, de steunbetuigingen vanuit heel de wereld inclusief Nederland en van de slachtoffers van Agent Orange. Agent Orange is het gif dat de Amerikanen destijds gebruikten in bommen. Kinderen van de soldaten die hiermee in aanraking zijn gekomen worden veelal misvormd geboren. Hier waren vele foto's van te zien, afschuwelijk! De foto's van deze kinderen maakten heel veel indruk op me.. Buiten werd er ook nog getoond welke martelmethoden destijds gebruikt werden, heavy.. Toen we alles gezien hadden namen ik, Sophie en Emma de taxi naar het Yoga centrum. Ik wilde namelijk informeren voor een Yoga Retreat in de buurt van Ho Chi Minh en daarnaast leek het me leuk een lesje mee te doen. We mochten gratis mee doen. Zo stond ik op mijn kop en deed ik nog veel meer oefeningen. Het was heel relax! De lerares kwam na afloop naar me toe en zei dat ze me erg flexibel vond en vroeg hoelang ik al aan yoga deed. Dit was mijn 3e les ever haha! Talentje wellicht!?:p Helaas werden er nu geen retreats georganiseerd, waar ik wel een beetje van baalde. Ach, goed excuus om over een jaar na mijn master opnieuw te gaan reizen!?;) 's Avonds gingen we met zijn vieren eten bij een local tentje op straat: varkensvlees met rijst en groenten. Heel lekker en super goedkoop, ideaal! Vervoglens gingen we voor een cocktail naar de Allez Boo. We zaten op de 2e verdieping en hadden een mooi uitzicht over de straat en het park.

De dag erna was het vroeg dag. We gingen namelijk naar de Cu Chi tunnels. De gids was echt een figuur: een 62-jarige Vietnamese ex-soldier voor de US Army waar hij erg trots op was. Hij was destijds een tolk. Hij bleef maar praten en herhaalde sommige dingen wel 4 keer. De eerste stop was een Handicapped Handicraft waar mensen werkten die gehandicapt waren door de gevolgen van Agent Orange. Ze maakten mooie mozaiek oa van eierschalen. Vervolgens gingen we naar de Cu Chi tunnels. Ik ben in een van de kleine ingangen van de tunnels geweest. Je moest de deksel bedekken met bladeren en vervolgens verder zakken om de deksel  op het gat te kunnen plaatsen. Zo kon de vijand de ingang niet zien.  Het was er echt pikkedonker en heel smal! Verder zagen we bomkraters van de B-52 bommen en boobitraps die gebruikt werden, pijnlijk.. In het ondergrondse stelsel van 200km lang leefden destijds zo'n 18.000 mensen. Bizar! Ik ben er in geweest en het was zo ongelofelijk krap. Je moest heel erg gebuikt lopen en soms was dat niet eens genoeg en moest je kruipen. Ongelofelijk dat mensen daar zo'n 10 jaar lang geleefd hebben. Eenmaal terug in het guesthouse wist ik niet hoe snel ik een douche moest nemen, bah ik voelde me zo smerig! Na de douche ging ik op zoek naar een spa voor een body scrub, mijn benen waren namelijk aan het vervellen en dan kan een scrubje wonderen doen. Daarnaast is het helemaal niet erg om je even uitgebreid te laten verwennen in een spa!;) Die avond aten we wederom bij een local tentje, heerlijke chicken curry gegeten voor heel weinig geld. Ik hou er van!:D Vervolgens boekten we de tweedaagse Mekong Delta tour en toen was het tijd voor een lekker Saigon biertje op straat. 

Zondag vertrokken we met onze kleine rugzakjes gepakt voor een nacht richting de Mekong Delta. De Mekong Delta is echt enorm, zo wijd en met de vele vertakkingen is het echt een belevenis om te zien. We gingen met de boot naar het Unicorn island waar we zagen hoe ze coconut candy maakten en mochten we ook proeven. Best lekker! Vervolgens hield ik stoer als ik was een python vast, woehoee! Na de lunch maakten we een wandeling door het dorpje waar we enthousiast begroet werden door de inwoners. Vervolgens gingen we met de boot naar een ander eiland waar we een honeyfarm bezochten en met een kleine roeiboot geheel in stijl, ofwel met een Vietnamese hoed op onze hoofden, door de smallere riviertjes gingen. Het was heel groen, mooi! De laatste stop was een plek waar we vers fruit kregen onder het 'genot' van Vietnamese local muziek. Je moet er van houden zullen we maar zeggen!;) Toen was het tijd om de bus weer in te gaan. Na een overstap arriveerden we in de avond in Cai Be, een ander gedeelte in de Mekong Delta, waar we de nacht zouden doorbrengen in een homestay. We werden letterlijk naast de snelweg gedropt en toen bleek dat aan de overkant 3 mensen op motorbikes op ons stonden te wachten. De homestay was helaas niet echt een homestay. Er was namelijk een apart gebouw voor de gasten en de drank prijslijst was zelfs op de muur geschilderd. Ook aten we niet samen met de locals. Het eten was echter wel heerlijk: verse loempia's, gefrituurde loempia's, vietnamese pannenkoek, vlees, vis en noodles. 

De dag erna ging de wekker vroeg, om 5:00! We maakten een wandeling om de omgeving te verkennen: veel groen en overal random huisjes. Na een zeer westers ontbijt liepen we richting de boot. Het was lekker weer, de zon scheen en de lucht was blauw. Eenmaal op de boot zagen we vissers en allerlei hutjes aan het water, heel mooi! Het was heel cool om te zien hoe de mensen daar leven, zo anders dan in Nederland..Toen gingen we naar de local floating market. Ze verkochten vooral fruit en groenten en dat allemaal op hun boten, waar andere boten langs kwamen op  waren te kopen. Iedere boot ahd een bamboestok waaraan hing wat ze verkochten. Grappig om te zien! De markt was van 5:30 's ochtends tot 17:00 open. De volgende stop was een ricenoodle factory en als laatste zagen we een lokale markt. Toen was het tijd voor de busrit terug, zo'n vijf uur. Na snel avond gegeten te hebben vertrokken we die avond met de nachtbus naar Mui Ne, een kustplaats in het zuiden van Vietnam. Hier kwamen we om 2:00 's nachts aan waarna we snel ons bed indoken in het Mui Ne Backpackers resort. 

Na een korte, onrustige nacht gingen we ontbijten bij het restaurant naast ons hostel met een prachtige view op de helderblauwe zee en de palmbomen. Vervolgens gingen we naar het strand. De temperatuur van het water was lekker cool en de golven waren hoger dan in Cambodja. Inmiddels had Nadine, een Duitse meid die momenteel in Bangkok studeert, zich bij ons gevoegd. Gezellig! Die avond skypte ik eindelijk met Lisa, jeeej! Vervolgens aten we met zijn zessen, Stine een Deense meid, kwam mee met Nadine bij een heel lekker en goedkoop tentje direct aan zee. Vervolgens gingen we naar WAX beach club waar we vouchers van hadden voor gratis cocktails. Daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen! We zaten op het strand, met een vuurtje op de achtergrond en hele goede muziek. De cocktails waren alleen niet te drinken.. Ach je kan niet alles hebben!:p Later gingen Steph, Sophie, Nadine en ik de lege dansvloer nog even onveilig maken en hielden het toen niet al te laat voor gezien.

Woensdag ging ik wederom op de ligbedden van het hostel liggen om daar lekker te chillen. Rond het middaguur checkten we uit bij dit hostel en verhuisden we naar de overkant. Het eerste hostel was namelijk nogal duur in vergelijking met het tweede, van 8$ naar 3$. Na de lunch gingen ik, Sophie en Emma mee met de jeep tour. We stopten als eerste bij de Fiary Springs, dit is een mooi stroompje gelegen in een hele mooie omgeving. Het is moeilijk te omschrijven, dus bekijk de foto's maar!;) We klommen een flinke heuvel op en hadden zo mooi uitzicht over de zee. De volgende stop was een vissersdorpje, echt een plaatje! Toen gingen we naar de witte zandduinen en vervolgens naar de rode zandduinen. Leuk om gezien te hebben, vooral de andere meiden waren onder de indruk. Ik had de woestijn in Dubai al gezien, dus had niet echt het 'wow' gevoel, maar het was leuk om gezien te hebben. Zeker in deze omgeving! In Vietnam verwacht je geen woestijnachtige landschappen. 's Avonds gingen we uiteten met een grote groep en deden we nog een drankje bij een tentje met live muziek waar ik een overheerlijke brownie at, mmm.. De andere meiden vinden mij chocola verslaafd! Al moet ik wel bekennen dat ik kitkats in supermarkten vaak niet kan weerstaan..

De volgende dag ging de wekker weer vroeg want de bus naar Dalat, een plaatsje midden in de bergen, vertrok om 6:30. Rond de middag kwamen we daar aan. We checkten in bij Enjoy Dalat, het eerste hostel in Dalat dat slechts twee maanden geleden geopend was. Na de lunch maakten we een wandeling door de stad. Het ziet er heel leuk uit: verzorgd, veel bloemen, een klein riviertje, een mooi meeren een soort van Eifel toren, wat eigenlijk gewoon een telefoonmast is. Vervolgens gingen we op zoek naar het Crazy House, wat niet zo bijzonder was als je al 10 keer naar de Efteling geweest bent..:p Sophie en ik kochten toen een hele bak vol met aardbeien. Toen we terug wilden lopen naar het hostel kwam het met bakken uit de hemel. Na even gewacht te hebben, werd het iets minder en liepen we toch maar aan. Plotseling werd het toch weer erger en schuilden we onder de luifel van een koffietentje. Al snel werden we door het lieve vrouwtje binnen gehaald en toen Sophie en ik begonnen aan onze bak met aardbeien kwam ze heel lief aan met een bak water om ze in te wassen. Schattig! Die avond gingen we met de eigenaar van het hostel en een hele grote groep andere gasten eten bij een local restaurant. We aten onder andere heerlijke beef, noodle soep waarbij de soeppan gewoon op het vuur op tafel stond en bbq, waarbij ik ook deze gewoon op tafel stond. Er gingen wel wat biertjes en shotjes ricewine doorheen! Gezellig! Vervolgens gingen we nog naar een karaoke bar. Daar hield ik het echter snel voor gezien omdat de Canadese meiden me nogal irriteerden. Zo overdreven en op de voorgrond! Dus ik ging lekker slapen..

Vrijdag was het tijd voor onze canyoning tour. Het busje dropte ons af vlak naast de weg midden in de bossen. Nadat we onze uitrusting aan hadden, gingen we via een smal, stijl paadje naar beneden. We stopten halverwege om alvast een keer te oefenen met het abseilen. Een eitje voor mij, aangezien ik al een ervaren canyoninger ben (een keer gecanyond met mama en Rob in Frankrijk ;)).. Toen begon het echte werk. De eerste challenge was een afdaling van 18m. Ik ging als tweede en het ging lekker. Vet, het gaf echt een kick! Vervolgens kwamen we bij een waterval uit waar je achterste voren moest afglijden. Hier heb ik wel een aantal blauwe plekken en schrammen aan over gehouden, maar het was wel heel leuk om vanaf te gaan. Vervolgens hadden we lunch: heerlijke sandwiches en enorm veel vers fruit. Daarna was het tijd voor de grote afdaling van wel 25m van een waterval. Twee mensen voor ons gingen hier onderuit omdat het er zo glad was. Maar echte pro's gebeurt dat natuurlijk niet!:p Het ging echt lekker! 5 meter voor het einde moest je het springen. Dit was echt cool! Ook van mijn guide kreeg ik een compliment. Hij zei dat ik het erg goed deed, yeah! Vervolgens sprongen we van een rots af, zo'n 10m hoog. Volgens Emma sprong ik erg ladylike.. Toen begon het helaas keihard te regenen en we hadden nog een challenge te gaan.. We gingen stug door. Je moest eerst een stuk afdalen en vervolgens jezelf in het water laten zakken waar je het touw moest loslaten en dan ging je door de 'washing machine': voor een aantal seconden ben je onder water en word je meegesleurd door de stroming. We hebben het alle vier overleefd! Het was echt een top ervaring! Terug in het hostel besloten ik en Sophie om samen de Easy Riders tour voor twee dagen naar Nha Trang, een badplaats, te boeken, een tour waarbij je achterop de motor gaat bij een local die je 'real Vietnam' laat zien, ofwel even weg van de toeristische plekken. 's Avonds aten we met zijn vijven bij een local tentje en deden we daarna nog een drankje bij een ander leuk tentje.

De volgende ochtend stonden onze Easy Riders om 8:00 al klaar.. Onze bagage werd stevig vastgebonden achterop de motor waardoor we een fijn rugsteuntje hadden. Toen was het tijd om te gaan! We reden Dalat uit en stopten als eerste bij kassen waar ze rozen en gerbera's kweekten. Rode bloemen staan hier voor geluk en roze bloemen voor liefde. De volgende stop was een koffieplantage waar Sophie en ik zagen hoe de koffiebonen groeiden en heerlijke koffie proefden. Ook zagen we de wezels. Ze hebben hier namelijk ook wezelkoffie. Dit gaat als volgt: ze geven de wezels koffiebonen te eten en deze poepen de koffiebonen vervolgens weer uit waarna ze heel goed gewassen worden en vervolgens wordt hier koffie van gemaakt. Een specialiteit! Verder zagen we die dag nog een zijdenfabriek waar we zagen hoe zijden doeken gemaakt werden van de zijdenrups tot de gekleurde sjaals aan toe; de Elephant Waterfall, een mooie, grote waterval; een pagoda met een enorme happy buddha in de tuin; een minority village, waar een van de vele minderheidsgroepen van Vietnam wonen; een markt waar ik heerlijke verse mango at en een plek waar drijvende huisjes op een rivier waren. Vervolgens scheurden we  dwars door de rijstvelden, echt zo mooi! Het gaf me echt een kick om achterop de motor door de mooie landschappen van Vietnam te crossen. Ik betrapte mezelf erop dat ik constant aan het glimlachen was! Vooral kinderen begroetten ons overal enthousiast met hun zwaaiende handjes en 'hello's', heel leuk! Rond half 6 waren we bij Lak Lake, de plek waar we de nacht zouden doorbrengen. Lak Lake was zo mooi!! Het is een groot meer omringd door rijstvelden en bergen, echt een prachtige plek! Na een heerlijke douche wilden we naar het restaurant lopen waar alle Easy Riders zouden eten, maar toen begon het kei hard te regenen, zelfs te onweren en viel de stroom uit. In het pikkedonker liepen we in onze regenjasjes richting het restaurant. Het enige moment dat we iets zagen was wanneer het bliksemde. Super veel kleine kikkers op straat! Even later ging de stroom gelukkig weer aan, dus we hoefden niet in het donker te eten. Al viel deze daarna nog wel een paar keer ff uit.. Na een live optreden met gitaar en zang van een andere Easy Rider die we kenden uit het hostel in Dalat (klonk af en toe best goed, maar soms ook echt nergens naar..), gingen we lekker slapen in onze eigen hut vlak aan het mooie meer. 

Zondag werd ik na een prima nacht om 6:30 gewekt door mijn wekker. Om 8:00 sprongen we weer op de motor na een lekker ontbijt. De landschappen waar we doorheen reden waren echt prachtig, een genot voor het oog! We zagen hoe passievrucht groeide, een gebombardeerde kerk, een peper en cashewnoten plantage (heel grappig om te zien hoe cashewnoten groeien: ze groeien aan een boom onderaan de vrucht!), een cacao plantage en een meubelmakerij. Vervolgens was het tijd voor een pauze en chillden we even in een hangmat. Je krijgt namelijk een houten kont van zolang achterop de motor zitten.. Toen we weer verder reden zagen we aan de donkere wolken dat precies op de plek waar wij doorheen moesten het keihard regende. Even later reden we inderdaad door de stromende regen, gelukkig hadden de Easy Riders regenjassen bij de hand, dus binnen no time zaten we ingepakt en al weer op de motor. Een halfuurtje later konden de regenjassen weer op geborgen worden en reden we weer vrolijk verder. Toen was het tijd voor lunch, we waren toen nog maar zo'n 30km van Nha Trang verwijderd. Hier kwamen we rond 16:00 aan. We checkten of we in hetzelfde hostel konden verblijven als Steph, Emma en Nadine, maar deze was helaas al vol. Dus we checkten in bij Son & Daughter Guesthouse, een tip van Bjorn. Nadat Sophie en ik gesettled waren in onze dorm room, liepen we wat rond. Nha Trang is echt een super toeristisch oord met heel veel hoge gebouwen wat veelal hotels zijn. Als je niet beter zou weten zou het ook net zo goed een badplaats in Spanje kunnen zijn. Iets wat mij eerlijk gezegd niet heel erg aanspreekt. Gelukkig bleven we hier maar een nachtje. 's Avonds aten Sophie en ik samen bij The Local om daar 'lekker local' een burger met frietjes te eten. We waren de vele maaltijden met rijst even zat haha.. Vervolgens begaven we ons naar het hostel van de andere meiden om daar Nadine's verjaardag te vieren. Al zingend kwamen we daar binnen en overhandigden we haar de Champagne die we voor d'r gekocht hadden. Er waren nog twee andere jarigen, dus het personeel van het hostel had zich erg uitgesloofd: er hingen ballonnen, de tafel stond vol met vers fruit, ze hadden feesthoeden voor de jarigen en een overheerlijke taart besteld. Die avond gingen we los in de Why Not? bar. Was een mooie avond!

Inmiddels ben ik in Hoi An, maar hier ga ik pas over vertellen in mijn volgende en allerlaatste blog! Nog 2,5 week en dan sta ik al weer op Schiphol, echt ongelofelijk! Zeker nu het steeds dichterbij komt, merk ik dat ik me daar ook wel echt op kan verheugen. Leuk om jullie allemaal weer in levende lijve te zien! Bij deze de belofte: ik neem de zon mee! Die kunnen jullie in Nederland wel gebruiken hoorde ik.. Tot heel snel lieve allemaal!

xxxxx