Week 13, 14 & 15: Vietnam

Dag lieve allemaal,

Daar is 'ie dan: mijn allerlaatste blogje! Over 2 dagen sta ik al op Schiphol en is mijn grote avontuur dan echt afgelopen..

De vorige keer eindigde ik met de stapavond in Nha Trang. Die dag erna, maandag, zijn Sophie en ik naar een natural spa gegaan. Hier hebben we gechilld in een modderbad, een mineralenbad en vervolgens lekker gezwommen. Relax om zo de middag door te brengen! Die avond aten we met Nadine, Steph en Emma waarna we de nachtbus namen naar Hoi An.

Om 7:00 's ochtends kwamen we in Hoi An aan en gingen meteen in op het aanbod van een vrouwtje voor een hotelkamer voor 5$ per persoon (Hoi An is heel duur, dus dit was een goede deal!). In de hotelkamer hebben we lekker een dutje gedaan, ik was zo kapot! Die middag liepen we richting het centrum van Hoi An. Het plan was om naar de rivier te lopen maar daar kwamen we uiteindelijk pas om 22:30 aan. Na een lunch waarbij het eten vauit een ander eettentje gebracht werd (heel vreemd!), spendeerden we de hele middag in de kleermakerswinkels. Na heel veel jurken gepast te hebben, bestelde ik uiteindelijk een bordeau rode, strapless jurk (zie foto voor het resultaat!). Toen we 's avonds richting de rivier liepen om avond te eten, werd ik opnieuw verleid tot het bestellen van een jurk, dit maal een blauwe, a-symetrische (wederom zie de foto voor het resultaat ;)). Voor 60 dollar had ik zo twee op maat gemaakte jurken, paradijs!;) Als je door Hoi An loopt zie je werkelijk overal tailorshops met de prachtigste jurken die je allemaal zo maar zou kunnen bestellen. Heel moeilijk om die verleiding te weerstaan als je er constant mee geconfornteerd wordt.. We aten Cau Lao, een lokale specialiteit: noodles met salade, nootjes, mint en knapperig, gefrituurd deeg. Vervolgens bereikten we dan eindelijk de rivier en deden we een drankje bij de Backpackers bar en speelden we tafelvoetbal. Mijn eerste indruk van Hoi An was heel positief. Het is een heel knus stadje met de smalle straatjes met kleurige lampionnetjes, kleine, gele huisjes en sfeervolle haven met kleurrijke bootjes omringd door palmbomen.

Woensdag was het tijd voor wat sightseeing in het oude centrum van Hoi An. We huurden fietsen en zagen zo de Quang Trieu ASssembly Hall (een soort tempel geheel in chinees/cantonese stijl), de Japanse Covered Bridge, en liepen toen door een erg knus straatje met leuke winkeltjes en mooie kunstgallerijen. Hier liepen ook van die vrouwtjes rond met een stok met fruitmanden daaraan en een daarvan stond er op dat ik deze even vasthield. Die waren zwaarder dan gedacht. Respect voor deze vrouwen die hier de hele dag mee rond sjouwen! Vervolgens gingen we naar naar een oud huis 'Phung Hung', al acht generaties lang woont hier dezelfde familie in. Toen was het lunchtijd. We besloten een andere lokale specialiteit uit te proberen: Wonton met beef, ofwel Hoanh Thanh. Het is gefrituurd deeg met beef, ananas en groenten met een bepaald sausje. Echt overheerlijk! Vervolgens fietsten we langs de rivier en bezochten we de Quan Cong Temple waar een grote groep vietnamese vrouwen met ons op de foto wilden. Het is iedere keer weer grappig om dat mee te maken! Daarna gingen we naar de Hoi An Art Craft Manufactoring Workshop waar we lampionnenmaaksters en een pottenbakster aan het werk zagen. Er werd ook een traditionele muziek en dans show opgevoerd. Leuk om te zien! Toen kon ik al weer terug naar mijn tailors om mijn bestelde jurken te passen. Wow, wat was ik er blij mee! Ze pasten echt perfect! Voor zonsondergang gingen we naar de An Hoi bridge. De lucht was echt super mooi, een soort regenboogeffect (zie foto). Hier ontmoetten we de Israelische jongens, Daniel en Michael waarmee we streetfood aten naast de rivier. Daarna gingen Sophie, Daniel, Michael en ik een ijsje halen bij de ijssalon wat ze eerder een ijsparadijs kunnen noemen: 44 smaken, 22 toppings en je mag zelf je bakje vullen met zoveel smaken je maar wilt. Je betaalt immers per gram. Ik kan je vertellen, dat is echt genieten! Daarna was het tijd voor nog wat drankjes bij de Backpackers bar.

De dag erna gingen Emma, ik en de Israelische jongens het strand van Hoi An, An Bang beach verkennen. Mooi wit strand, helderblauw water, volle zon en strakblauwe lucht; geweldig! Aan het einde van de middag besloot ik wat tijd voor mezelf te nemen en ging ik op zoek naar een kapper. Mijn laatste kappersbezoek was inmiddels al weer  vier maanden geleden, dus het was wel nodig.. Ik moet toegeven dat ik best zenuwachtig in de stoel zat. Het is immers wel mijn haar dat ik aan hem toevertrouwde!:p  Maar toen hij eenmaal bezig was en ik zag dat hij dezelfde technieken gebruikte als mijn dure kapper in Utrecht, was ik weer helemaal relaxed. Echt blij met het resultaat en dat voor slechts 7$! Daarna genoot ik van een heerlijke caramel cappuccino en voelde ik heel bewust hoe gelukkig ik wel niet ben hier!:) 's Avonds met de meiden het centrum ingegaan om een hapje te eten bij hetzelfde tentje als waar we de dag ervoor lunchten. Onderweg hoorde ik ineens 'An' en ja hoor, daar was Judith! Heel leuk om d'r te zien. Ik sprak af om Juud en Twan de dag erna te meeten. Met de meiden dronken we die avond gratis cocktails bij de Before & Now bar, speelden we tafelvoetbal en poolden we bij de Backpackers bar en toen we er daar uit geschopt werden, deden we een poging om naar de Vulcano Club te gaan. Nou, dat was dus niet zo'n succes. Er was daar letterlijk niemand! Inmiddels had een groep Engelse en Canadese mannen zich bij ons gevoegd. Ik stond op het punt om dan maar naar mijn hotelkamer te gaan, maar werd toch overgehaald door twee van hen om de stapavond een laatste kans te geven in de Why Not? bar. Dus vervolgens zaten we met zijn drieen achterop bij de motortaxi. Dat was lachen! Uiteindelijk als nog een geslaagde stapavond gehad!

Vrijdag werd ik veel te vroeg wakker, vergeleken met de tijd dat ik in mijn bed lag. Maar ach, het zou toch weer een stranddagje worden, dus who cares!? Toen ik beneden kwam, zaten Juud en Twan al in de lobby van het hotel, ze waren naar ons   hotel verhuisd. We kletsten wat en spraken af op het strand voor die middag. Steph, Nadine en Emma vertrokken deze middag naar Hanoi, dus daar namen Sophie en ik eerst afscheid van voordat we naar het centrum fietsten om een hapje te eten en vervolgens naar het strand te gaan. Het was leuk om weer lekker bij te kletsen met Juud. Fijn om even een goede vriendin van thuis om me heen te hebben! Die avond aten Sophie en ik met Juud en Twan bij onze, inmiddels, vaste stek, want ook Juud en Twan moesten de Wonton proberen! Gelukkig waren zij net zo enthousiast als wij over dit gerecht! Vervolgens gingen we wederom naar het ijsparadijs, ook dit was een succes wat Juud en Twan betreft! Daarna struinden we nog wat rond in de knusse straatjes van Hoi An en deden we nog een paar drankjes in de Before & Now bar. 

De dag erna ging de wekker weer vroeg, want we vertrokken met zijn vieren met de bus naar Hue. Na een dikke vertraging kwamen we rond 13:00 aan in Hue. Sophie en ik checkten in bij Hue Backpackers en meeten Twan, Juud en de Franse David bij een lunchtentje waar we de specialiteit van Hue: rice pancake aten. Vervolgens gingen we met de fiets naar de volgens Lonely Planet topsight van Hue: de Citadel. Nou dat viel ff  tegen.. Er werd ontzettend veel gerestaureerd waardoor veel gebouwen in de stijgers stonden of zelfs niet toegankelijk waren. Het was het geld verre van waard en dat maakten wij ff duidelijk door een foto te maken waarop we het woord 'SHIT' vormden met zijn vijven. Vervolgens was het tijd om afscheid te nemen van Juud en Twan, want zij gingen door naar Hanoi. Die avond bombardeerden Sophie en ik tot een 'Italian night', compleet met verse pizza's, overheerlijke tiramisu en cappuccino. De lieve serveerster, Binh, kwam telkens terug naar onze tafel om met ons te praten en zo haar Engels te oefenen. Leuk! 

Zondag verlieten we het niet zo sprankelende Hue weer om met de bus naar Phong Nha national park te gaan. In de bus ontmoetten we twee meiden, een Nederlandse en een Canadese, die in de Farmstay zouden verblijven waar wij de dag erna heen zouden gaan. Samen met hen waren wij de enige toeristen in de bus. Aan het einde van de middag kwamen we aan in de Pepperhouse Homestay. Het lag midden tussen de rijstvelden, omgeven door prachtige bergen, de kippen liepen er vrij rond en er werd gewoon buiten gekookt, kortom een hele relaxe plaats om te verblijven! Na een verlate lunch, verkenden Sophie en ik de omgeving waarna ik lekker in een hangmat klom om te lezen. Na het avondeten deden we een aantal kaartspelletjes met de andere gasten en de vrouw van de homestay. 

De dag erna besloten Sophie en ik de omgeving per fiets te verkennen en fietsten we zo naar de Phong Nha cave, een van de vele grotten hier. Het landschap is echt prachtig, heel landelijk, veel groen, overal zie je koeien lopen (ook op de weg!) en er worden veel gewassen verbouwd. Waar wij fietsten was het vrij vlak maar in de verte zie je de mooie bergen. We werden vrolijk begroet door bewoners, voornamelijk kinderen. Bij de Phong Nha cave konden we ons gelukkig een grotere groep voegen, wat weer scheelde in de kosten. Met een boot gingen we vervolgens richting de grot. Alleen de boottocht was al geweldig door de prachtige omgeving! Ook de grot waar we met de boot ingingen was mooi! De ingang is tijdens de Vietnam oorlog gebombardeerd waardoor je daar geen stalagtieten ziet en in de grot waren muurschilderingen van een minderheidsgroep in Vietnam te vinden die ooit in de grot gewoond heeft. Toen we weer terug in de Pepperhouse Homestay waren, was het tijd om te verhuizen naar de Farmstay. De Farmstay is veel groter, commercieler en helaas ook duurder. Stiekem waren we liever in de Homestay gebleven, maar we hadden al gereserveerd, dus helaas. De rest van de middag heb ik lekker gerelaxt in een hangmat. Die avond aten we met de twee meiden die we de dag ervoor in de bus ontmoet hadden, Helen en Veerle en speelden we Uno onder het genot van een heerlijk stukje taart want er was iemand jarig. Jam jam! 

Dinsdag stond voor mij en Sophie de National Park tour op het programma. Samen met drie stellen en de gids Hannah vertrokken we richting Phong Nha Ke Bang National Park. Wow wat was het er groen! Mooie, enorme bergen, sommige wat beschadigd, wat niet gek is aangezien dit gebied het meest gebombardeerd is tijdens de Vietnam oorlog. We waren slechts 50km van de grens met Laos verwijderd. Vervolgens gingen we naar de 8 lady cave waar acht vrouwen gestorven zijn die in de grot schuilden voor de bombardementen waarna de ingang instortte. Ook was hier een tempel als monument voor alle jonge vrouwen die gestorven zijn tijdens het maken van Victory Road 20, een belangrijke leveringsroute tijdens de oorlog. De meeste vrouwen hielden het slechts twee dagen vol en stierven vervolgens door de verschrikkelijke werkomstandigheden. Daarna gingen we naar Paradise Cave, een van de grootste grotten ter wereld. Het was een flinke klim naar de ingang, maar het was het absoluut meer dan waard. De ingang is eigenlijk heel klein, dus als je een aantal traptreden naar beneden loopt en dan de enorme grotkamer ziet, valt je mond wel ff open van verbazing. Wow! De stalagmieten waren enorm en Sophie en ik ontdekten allerlei figuren in deze wonderen der natuur. Na de lunch liepen we een stuk door de natuur om bij een rivier uit te komen waar we de mogelijkheid hadden om te zwemmen. Helaas ging dit feest niet door, want het begon keihard te regenen. Was ik ff blij met mijn regenjasje! In de bus terug naar de Farmstay proosten we met een biertje op een geslaagde dag met de hele groep. Na het avondeten was er een presentatie van de Brit, die de grootste grot ter wereld ontdekt had. Deze is ook in dit national park te vinden. Hij liet ons een aantal beelden zien, echt ongelofelijk! Er is een heus regenwoud in de grot te vinden en de grotkamers zijn zo groot dat je je het haast niet kan voorstellen. Binnenkort openen ze de grot voor toeristen, al hangt daar wel een aardig prijskaartje van 3000$ aan.  

De dag erna bombardeerde ik tot chill dag, dus bestond voor mij uit niets anders dan eten, zwemmen, chillen in mijn hangmat, lezen en zonnen. Heel erg relaxed! Die avond namen Sophie en ik de bus naar Hanoi van waaruit we de ochtend erna samen met Emma zouden vertrekken naar Halong Bay. Om 6:00 waren we in Hanoi. Na een gratis ontbijtje in het super vriendelijke hostel vertrokken we met de bus naar de haven van Halong City. Twee Engelse meiden, Charlie en Emma (jup, nog een Emma), hadden ons inmiddels bij ons groepje gevoegd. Eenmaal daaraan gekomen hadden we lunch op de boot. Ook de Braziliaanse Fabiono kwam bij ons aan tafel zitten. Als eerste bezochten we die dag de Surprise cave. Aardig om te zien, maar niets vergeleken met de grotten in Phong Nha. Ook waren er kunstmatige fonteintjes aangelegd in de grot, waardoor ik uberhaupt ging twijfelen aan de echtheid van wat ik hier zag.. Buiten de grot stond een groep Vietnamese meisjes te wachten en een van hen vroeg of ik met hen op de foto wilde. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ze letterlijk stonden te juichen toen ik 'Ja' zei. Even later kwam ik ze nog een keer tegen en toen wilden ze heel graag nog even een voor een met me op de foto. Tuurlijk, geen probleem!:p Het blijft hilarisch om dit mee te maken. Vervolgens vaarden we met de boot door de 1969 eilanden van Halong Bay. Mooi, ondanks het wat bewolkt was. We stopten bij een floating fishing village en stapten over op een kano om zo tussen de eilanden door de varen. Het is heel mooi, maar het water is helaas niet overal even schoon. Je ziet stukken piepschuim drijven, wat komt door de huisjes op het water die drijven door middel van blokken piepschuim. Vervolgens chillde ik weer lekker op het dek van de grote boot en genoot van de mooie omgeving. Toen de zon onderging tussen de vele eilanden was het uitzicht helemaal adembenemend. Die avond deden we een biertje en genoten daarna van een lekker diner. Na het avondeten zag ik voor het eerst in mijn leven in vallende ster! 

Vrijdag gingen we al vroeg met een kleine boot naar Cat Ba island om vanaf daar een bus te nemen naar de andere kant van het eiland, waar opnieuw een boot voor ons zou klaarstaan om ons naar monkey island te brengen waar we de tweede nacht zouden doorbrengen. Hier ging het mis.. We waren al een hele poos aan het wachten op Cat Ba island, toen bleek dat de boot stuk was. Het kon nog zo'n 45 min duren.. Even later kwam een andere groep toeristen aan en zij konden wel meteen vertrekken, wat voor mij de aanleiding was om nog een keer polshoogte te nemen bij de gids en vervolgens flink boos te worden. Ik maakte hem ff duidelijk dat ik het belachelijk vond dat hij ons totaal niet informeerde over de stand van zaken en het echt niet vond kunnen dat meneer in plaats van dingen zat te regelen doodleuk bier zat te drinken. Blijkbaar werd ik tijdens mijn preek, waarbij het doodstil was, flink aangemoedigd door mijn groep die verderop zat en het inmiddels ook goed beu was. Uiteindelijk vertrokken we 2,5 uur later dan gepland. Toen begon het tweede drama, een van de jongens die voor onze gids werkte, trok mijn tas uit Hoi An kapot. Na geklaagd te hebben bij de gids kreeg ik er welgeteld 10$ voor terug (had er maar 6$ voor betaald, maar dat wist hij niet ;)). Eenmaal op Monkey Island settleden Emma, Sophie en ik in onze luxe bungalow en beklommen we na de lunch de top van het eiland om vervolgens naar de andere kant van het eiland te gaan. Hier lopen de aapjes vrij rond, vandaar ook de naam van het eiland. Daarna gingen we weer terug naar ons eigen prive strand om daar lekker te chillen. 's Avonds speelden we na het avondeten een aantal kaartspelletjes met de meiden waarna we niet te laat naar bed gingen.

Die ochtend erna was het weer vroeg dag. We gingen terug naar Cat Ba island om vervolgens weer met de boot naar de haven van Halong City te gaan. Hier had ik mijn laatste aanvaring met mijn gids nadat hij toch aan lomp aan mijn bagage begon te trekken nadat ik hem gevraagd had er niet aan te komen. Dit maakte dat ik zo kwaad werd dat ik voor het eerst iemand uitschold tijdens mijn reis. Maar goed, hij verdiende het echt! Onderweg stopte we een keer om van de boot af te springen en zo een frisse duik te nemen. Eenmaal in het water ontdekten we pas hoe sterk de stroming was, dus het was nog een hele sport om terug naar het trapje te zwemmen. Buiten adem klommen we dan ook de boot weer op. Vandaag was het echt  stralend weer, dus in onze bikini's op het dek genoten we nog even van de mooie omgeving en de heerlijke zon. Vervolgens was het tijd om terug te gaan naar Hanoi. Eenmal terug in Hanoi aten we met zijn vijven bij een heerlijk, goedkoop, Vietnamees restaurantje en maakten we vrolijk gebruik van het happy hour in ons hostel wat gratis bier betekende. Daarna struinden we nog even de Night Market af waar ik mijn Vietnam armbandje (ik heb er inmiddels een van elk land waar ik een langere tijd ben geweest) scoorde. Ook kwamen we hier een Spaans koppel tegen van onze Halong Bay tour waarvan de man mij telkens Belissa noemde. Ik leek blijkbaar op iemand die zij kende met mijn blonde haren. Hij vertelde vrolijk over zijn mooie huis op de Canarische eilanden en dat ik absoluut moest langskomen in zijn winkel als ik ooit daar zou zijn. Vervolgens begonnen ze over hun zoons en leek het alsof ze mij wel aan hun jongste zoon wilden koppelen. Mooi!:p Terug in hostel dronken we nog een biertje waarna we met een grote groep naar de Flowbar gingen waar we waterpijp rookten en er flink op los dansten. Hier werden we om 0:00 uitgezet door de politie (dit is volkomen normaal hier in Hanoi..) en dus gingen we op zoek naar een andere tent. Al was ook hier de politie al aanwezig! Nadat we even gewacht hadden en de politie weg was, ging het feest gewoon weer door en hadden we nog een gezellig avond.  

Zondag deed ik rustig aan. Ik spendeerde de dag met me myself and I, had weer even tijd voor mezelf nodig. Dus struinden ik door de straten van Hanoi, ging ik naar een markt voor de nodige souvenirs en at ik heerlijke tofu met rijst. Daarna verwende ik mezelf met heerlijke cappuccino en carrotcake bij de Joma bakery naast ons hostel en las ik mijn boek met verhalen van thaise jonge monniken. Aan het einde van de middag aten Sophie, Emma, Steph en ik al avondeten, aangezien Sophie en ik om 18:00 met de bus naar Sapa vertrokken. Na een dikke knuffel voor Emma en Steph stapten Sophie en ik in de bus. 

Om 8:00 kwamen we aan in het ontzettend regenachtige Sapa. Het was echt heel koud en het kwam echt met bakken uit de hemel. Dat maakte dat Sophie, Fabiano en ik de ochtend en deel van de middag in onze kamer doorbrachten waar we ontbeten en film keken. Toen de regen iets minder heavy was, begaven we ons toch maar naar het centrum om te lunchen en vervolgens over de markt en door de straatjes van Sapa te lopen. Tussen de huizen door kun je echt prachtig weg kijken over de mooie bergen en dalen. We regelden voor de dag erna, die beter weer beloofde, een trekking met een aantal H'mong vrouwen (een bepaalde stam) en kregen een armbandje van ze. 's Avonds aten we met twee Franse meisjes en dronken daarna met zijn drieen een fles (niet zo heerlijke) Dalat wijn. 

Dinsdag verzamelden we om 9:00 bij de kerk zoals afgesproken met de H'mon vrouwen. Er gingen er echt zes met ons mee. Cool! Ze zijn zo schattig, heel klein, denk een 1m40. Dus wij voelden ons echt reuzen met hen om ons heen. Eerst gingen we naar de markt om eten te scoren voor de lunch die dag en daarna begonnen we aan onze trekking. We liepen een hele mooie tocht door de bergen, rijstvelden en allerlei dorpjes. Ik heb echt ontzettend veel foto's gemaakt, zo mooi was het! We kwamen veel schattige kindjes tegen. Sommige lopend, andere spelend met een vogel en weer anderen rijdend op een waterbuffalo. Ook zagen we een mooie waterval. De vrouwtjes waren heel lief voor ons en vroegen telkens of we 'ok' waren. Jaa hoor, ik genoot met volle teugen! Eenmaal bij hun huis aangekomen maakten ze lunch voor ons klaar en aten we met zijn allen. Vervolgens kregen we uiteraard 'Happy water' aangeboden, ricewine. We raakten op gegeven moment de tel kwijt van het aantal schotjes dat we gehad hadden, en die vrouwtjes maar lachen! Toen ging ik ff naar buiten om een foto te maken, ik stond op de randen van de rijstvelden en toen BLURP.. Ik zakte tot mijn knieen met een been de modder in. Oeps.. Die vrouwtjes lagen wederom helemaal in een deuk! Vervolgens werd ik wel heel lief schoongespoeld door de vrouw des huizes. Nadat we ze hartelijk bedankt hadden en nog twee armbandjes kregen, was het tijd om de motorbiketaxi terug te nemen naar Sapa. Ik en Fabiano begaven ons meteen naar een van de velen massagesalons. Ik nam een voetmassage van een uur en dat was echt genieten na een dag flink wandelen! 

De dag erna stonden we al lekker vroeg op want we gingen motorbikes huren om zo de omgeving nog verder te verkennen. Om 8:00 waren we al op pad. Eerst naar de markt om ons ontbijt en onze lunch te scoren en vervolgens reden we de dezelfde route richting het dorpje van onze H'Mong gidsen. Het weer was echt geweldig: Stralende zon, strakblauwe lucht! We maakten prachtige foto's en ontbeten op een van de mooie plekken met een fantastisch uitzicht. Vervolgens reden we richting een dorpje waar mensen van de Zhou stam woonden. De vrouwen hebben een rode doek op hun hoofd. De route weer terug naar Sapa was wederom adembenemend, al was de weg nogal hobbelig, wat iets minder comfortabel was.. Onze laatste bestemming die dag was de Silver Waterfall. Echt een enorm hoge waterval! Heel gaaf om te zien! Daarna reden we nog een stukje verder en kwamen daar ook weer uit bij een prachtig uitzicht met bebosde bergen zo ver je maar kon kijken. Kortom, echt een top dag! Aan het einde van de middag gingen Sophie en ik nog even naar de markt waar ik een sleutelhanger kocht van een Zhou vrouw die me vertelde dat ze een dochter had die net zo oud was als ik. Toen was het al weer tijd om snel avond te eten en vervolgens de nachtbus in te stappen terug naar Hanoi.

Hier ben ik nu! We kwamen vanochtend om 4:00 uur in Hanoi aan, echt een rottijd.. Ik heb nog twee uur geslapen op de bank in het cafe van het hostel en ben toen achter de computer gekropen om mijn allerlaatste blog te schrijven! Vandaag ga ik nog naar de Hoa Lo Prison, een museum en vanavond naar de Waterpuppet show, waar met name Hanoi bekend om staat. Morgen om 9:00 uur 's ochtends vlieg ik naar Bangkok. Hier zal ik de middag en een deel van de avond doorbrengen. Dan is het al weer tijd om naar het vliegveld te gaan, want om 01:30 uur vertrekt mijn vliegtuig naar Nederland! Lieve allemaal, super bedankt voor jullie interesse al die tijd in mijn (vaak ellenlange) verhalen!:)

Ik heb heel veel zin om jullie allemaal weer in levende lijven te zien en te spreken! Ik zie jullie heel snel, tot gauw! 

xxxxx